با نزدیک شدن به محرم تعدادی از خانم های روستا به غبار روبی حسینه می پردازند و پسران روستا پرچرم های سیاه را به حسینه و اطراف حسینیه و داخل روستا را تزیین می کنند . به علت مهاجرت عده زیادی از افراد روستا به شهر از ابتدا محرم تمامی افراد که به جزء مردم روستای بوده اند و در شهر زندگی می کنند با آمدن محرم به روستا می آیند مراسم شب اول تا عاشورا تقریبا شبیه هم است، شب اول ابتدا در جلو مسجد افراد جمع می شوند و به صورت دایره ای به سینه زنی مشغول می شوند تا تمامی افراد روستا جمع شوند و به صورت یک دسته و چند تا علم که  تشکیل شده است یک چوب بلند و یک تکه فلزی که تبرک شده است به اسم ائمه  در سر چوب و پارچه هایی که تمیز و مرتب به این چوب با حالت خاصی می بندندو مثلا اسم این علم را می گذارند علم حضرت ابوالفضل و دسته  که جمع شد در اطراف روستا دسته دور می زند و نوحه خوانی می کنند تا همه اهالی روستا به دسته ملحق شوند و دسته به حسینه که می رسد ابتدا نوحه خوانی و سینه زنی و بعد سخنرانی امام جماعت روستا تا شب عاشورا که در ایام محرم افراد روستا شام و ناهار دسته را به عهده می گیرند و به صورت نذر در ایام محرم دسته را دعوت می کنند . در شب شام غریبا که واقعا روستای ما هم غریب می شود چون تمامی اهالی که از شهر آمده اند ر عصر عاشور به شهر می روند  و شام غریبان مردم روستا را در اطراف روستا دور می زنند و امشب با همه ی شبها فرق می کنند که به علت اعتقادات خاص اهالی روستا با پا لخت به دنبال دسته حرکت می کنند و به جای سینه زنی امشب به سرشان با دست می زنند و در دست داشتن شمع دسته به دو دسته کوچک تقسیم می شود که اگر دسته اول حرکت کند و بعد دسته دوم می نشیند و با ابیاتی در وصف امام حسین بر لب حرکت می کنند.

در روستا ما شام غریبا آخرین شبی است که مراسم داریم و مردم روستا به علت اعتقاداتخود تا چهل و هشتم در هیچ مراسم شادی شرکت نمی کنند و حتی بعضی از مردم تا آنروز لباس سیا بر تن ندارند.

مراسم روز عاشورا در روستای برآباد به این صورت است که در صبح عاشورا تمامی مردم در حسینه ی روستا جمع می شوند مردان روستا به نوحه خوانی در جلو مسجد می پردازند وقتی مردم جمع شدند همه با هم مردان در جلو و زنان در عقب به صورت دسته و مردان علم هایی دارند که مبنا به اعتقادات مردم هر علم را اسمی می گذارند علم روز عاشورا که فقط در روز عاشورا از آن استفاده می کنند و همان طور که به سوی یکی از مزارهای روستا که شیخ صوفی نام دارد به نوحه خوانی و مدیحه سرایی می پردازند. دسته وقتی به شیخ صوفی می رسد.